-
1 wiąz|ka
f 1. (porcja) bundle- wiązka chrustu a bundle of brushwood, a faggot- wiązka słomy/wikliny a bundle of straw/wicker2. Techn. group- wiązka kabli/przewodów a group of cables/wires3. posp. torrent of abuse- posłał mu wiązkę he gave him a mouthful, he hurled abuse at him- □ wiązka elektronowa Fiz. electron beam- wiązki przewodzące Bot. vascular bundles a. strands- wiązki sitowe Bot. steles, vascular cylinders- wiązka światła Fiz. light beamThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wiąz|ka
См. также в других словарях:
wiązka — ż III, CMs. wiązkazce; lm D. wiązkazek 1. «związany pęk, pęczek czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów» Wiązka słomy, siana. Wiązka drzewa, wikliny. ∆ bot. Wiązki przewodzące «pasma tkanki składające się z łyka i drewna (czasem także z miazgi),… … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
żyłka — ż III, CMs. żyłkałce; lm D. żyłkałek 1. «cienka, delikatna żyła naczynie krwionośne» Błękitne, delikatne, drobniutkie żyłki na rękach. Siatka żyłek na policzku. ◊ Każda żyłka w kimś się trzęsie «ktoś się bardzo boi, nie może się opanować» 2.… … Słownik języka polskiego
żyłkowany — 1. «o liściach i owocach: mający wyraźne żyłki wiązki przewodzące» Żyłkowane liście kasztanów. 2. «o skrzydłach owada: mający widoczne chitynowe listewki (żyłki)» Żyłkowane skrzydła ważki. 3. «o minerałach, skałach: mający barwne żyłki wężykowate … Słownik języka polskiego